Een maand geven met je hart

9 december 2013
Afgelopen maand november was officieel de "geefmaand", echter heb ik een gekke maand achter de rug. Mijn gezondheid laat enigszins te wensen over, al lijkt het dat mijn schildklier op dit moment stabiel is. Verder heb ik nog buikklachten, maar het is nog niet bekend waar dit vandaan komt, dus daar ben ik zoet mee.

Aan het begin van de geefmaand had ik een boek gekregen om te lezen en het was mijn bedoeling deze direct uit te lezen en door te sturen. Hij is inmiddels bijna uit, dus nog heel even geduld! ;)

Het boek waar ik het over heb is geschreven door Cami Walker en heet 29 geschenken - Hoe een maand lang geven je leven kan veranderen.

Ik ben vandaag opnieuw begonnen met de 29 dagen geven, ik begrijp nu meer van de reden waarom overnieuw te beginnen als het een dag niet lukt en de diepere essentie, het bewuster geven en het dichter bij jezelf blijven.

Mijn eerste geefdag
Toen ik vanochtend wakker werd voelde het als een bijzondere dag, ik werd wakker met het geluid van mijn spelende dochtertje. Heerlijk, ik glimlachte en gaf haar een knuffel.

In de ochtend deed ik wat achterstallige taken, en haalde een "tijgeroog" op voor een kennis in het ziekenhuis.
Daarna liep ik door naar mijn vader om de poppenwagen op te halen van mijn dochter, die daar wegens ruimtegebrek niet meer kon blijven.

Thuis heb ik heerlijk met mijn dochter geluncht aan tafel, dat was veel te lang geleden, dat voelde weer heerlijk.

Ik merkte dat zowel dochterlief als ikzelf wat moe begonnen te worden en besloot dan ook rustig aan te doen. Dochter liet haar pop slapen en las wat boekjes, ik rommelde in huis en zat achter de laptop.

Rond 3 uur gingen we richting ziekenhuis. Hoewel het slechts op 2 kilometer afstand ligt deden we er een uur over om daar te komen.
Een tijdje staan praten met een buurvrouw, daarna met een andere wijkbewoner en toen wachten bij de tramhalte, peuter wilde namelijk graag met de tram. Dat was ook erg gezellig, dochter had een gezellig gesprek met een oudere dame.

Bij het ziekenhuis was de dame bij wie we langs gingen blij verrast. Ik had een plant voor haar gekocht en had de steen bij me die ik die ochtend voor haar had opgehaald. Ze was zichtbaar erg blij met de cadeaus en onze komst. Toen er andere mensen voor haar kwamen zijn wij weer weg gegaan.

Doordat ik toch in het ziekenhuis was besloot ik direct door te lopen naar de afdeling gynaecologie waar ik een doorverwijzing had gekregen. Eigenlijk dacht ik een afspraak te maken, maar de gynaecoloog zei dat ik direct mee kon lopen als ik dat wilde. Ik voelde me hierdoor overvallen en zei dat dat niet kon, want dat ik nu met kind was gekomen. De dame van de balie glimlachte erg vriendelijk en zei dat ze wel even op wilde letten. Met mijn man onderweg naar het ziekenhuis besloot ik akkoord te gaan met het voorstel.

Na het onderzoek heb ik beeldjes van engeltjes bij iemand opgehaald en DVD's gebracht aan een dame met jonge kinderen waarvan ik wist dat ze erg van DVD's kijken houden. In de avond nog gekookt en met schoonouders koffie gedronken.

10 december 2013
Tevreden sloot ik gisteren deze dag af. Deze dag zal een stuk rustiger zijn, want mijn lieve nichtje komt vandaag. Ik wens jullie allen een zeer prettige dag toe.