Rare tijden

Ziektes, ontstekingen en dat soort geneuzel
Sinds mijn vorige blog is er weer een hoop gebeurd op ziektegebied, niet leuk, maar voor mijn gevoel kan ik het niet ineens over allerlei vrolijke dingen gaan hebben en hieraan voorbij gaan, gezien het feit dat dit ook een grote rol speelt in mijn leven.
Eigenlijk is er bij mijn tweede vader niet bekend geworden wat er nu precies aan de hand was en dat gaat ook niet meer gebeuren. Ze hebben wel een vermoeden uitgesproken dat het longontsteking en hersenvliesontsteking geweest is, maar zeker weten doen ze het niet. De dag dat hij 75 is geworden was zijn grootste cadeau dat hij ontslagen werd uit het ziekenhuis. Sinds maandag is hij dus thuis, echter is hij nog behoorlijk in de war en onrustig.
Mijn tweede moeder had koorts gekregen na de tweede operatie en voelt zich enorm beroerd. Vermoedelijk is het blaasontsteking, maar dat wordt nu onderzocht, de uitslag komt ergens deze week.
Mijn stiefvader had een knobbeltje in zijn kaak, dit is inmiddels onderzocht en gelukkig bleek het goedaardig te zijn. De operatie om het weg te halen is niet erg prettig, dus er is voor gekozen het op dit moment te laten voor wat het is.
Verder is mijn vriendinnetje geopereerd en herstellende, heeft mijn moeder een slijmbeursontsteking in haar been en is de hersentumor van mijn neef weer terug gekomen.


Familie helpen
Soms gaan er een aantal dagen/weken voorbij waarin je geen mensen helpt, of in ieder geval niet bewust. Afgelopen week konden we wel weer geven en dat voelt goed. Zo heb ik een middag op mijn nichtje en neefje gepast, een fiets kunnen geven aan de bonusdochter van mijn broer, een nieuwe wasmachinekraan bij mijn nicht gemaakt en bijgesprongen bij mijn tweede vader.

Schrijven
Het eerste artikel voor het wijkblad is zo goed als af, afgelopen week heb ik een interview afgenomen bij mijn buurman en dit heb ik nu helemaal uitgewerkt. Het is nog te lang, dus er moet tekst verwijderd worden en verder wil ik er nog mooie foto's bij hebben, maar dan is mijn eerste échte artikel klaar. Ik vind het stiekem best spannend of ik het goed heb gedaan en of mensen het leuk vinden! Wat ik geleerd heb is dat ik mijn lieve dochter de volgende keer niet meeneem bij het afnemen van een interview, want hoe lief ze ook is, ik laat me door haar afleiden.


Vermoeidheid
Door bovenstaande, de zorg voor mijn gezin en de strijd die ik met mezelf in mijn hoofd, besef ik dat goed voor mezelf zorgen geen luxe is. Ik merk dat ik moe ben, en vermoeidheid is slecht voor de weerstand. Ik probeer zoveel als ik kan te genieten van fietstochten, het samenzijn met mijn gezin en mensen die ik lief vind, zodat ik mezelf niet verlies. En voor nu, de week is alweer door de midden, nog één dag en dan begint hier het weekend! Ga met liefde en geniet zoveel je kunt!