dinsdag 6 augustus 2013

Opbouw, opruiming en oppassen!

Grote opruiming
Niet alleen in mijn hoofd is het tijd om de bezem doorheen te gooien, ook door mijn huis gaat grondig de bezem. De babyspullen die ik tot nu toe had bewaard worden weggegeven en verkocht en ook allerlei andere dingen die ik had bewaard geef ik weg of verkoop ik. Het is een hele klus, maar ik geef het liever weg dan dat ik het weggooi. Naar mijn mening gebeurt dat namelijk teveel in onze weggooimaatschappij, terwijl veel dingen voor een ander nog prima bruikbaar zijn. Dus, langzaam maar zeker wordt mijn huis leger, maar ook mijn hoofd wordt rustiger.

Niet in één keer
Het feit dat ik de lat niet te hoog zou willen leggen blijft lastig, ik merk dat ik voor mezelf grenzen moet stellen en deze erg goed moet bewaken. Met horten en stoten werkt dat wel, maar ik ben nog niet geheel tevreden. Ik geef mezelf de tijd.

Schildklier (ziekte van Graves)
Nadat ik bij de internist ben geweest kreeg ik toch nog maar een keer medicatie, eigenlijk doen ze dat niet een tweede keer. Ze passen normaal gesproken een drastische maatregel toe. (Operatie of "de slok") Gelukkig was mijn schildklier niet zo héél erg ontregeld, hoewel ik er wel behoorlijk wat last van had en kreeg ik dus Strumazol en na twee weken Thyrax voorgeschreven. Over een week mag ik weer bloed prikken en terug naar de internist om te kijken hoe het nu gaat. Ik merk zelf een wereld van verschil qua vermoeidheid. Hopelijk blijft het goed gaan, ik slik pas 3 dagen Thyrax erbij, dus dat is even afwachten.

Voeding en auto-immuunziekten
Aan mijn internist had ik de vraag gesteld of voeding van enige invloed kon zijn op mijn schildklier en of ik bepaalde producten beter kon laten staan of juist van andere producten beter meer zou kunnen gebruiken. Haar antwoord is te raden, volgens haar had het geen invloed. Mijn gevoel vertelde mij iets anders, zeker ook omdat ik het idee heb dat voeding méér met een mensenlichaam doet dan bekend is in onze Westerse medische wereld. Maar doordat ik geen studies hiernaar heb gedaan kan ik hier niet tegenin gaan. En ineens lees ik een artikel over dit onderwerp. Hierover schijnt ook een item te zijn geschreven in de Margriet van deze week, dus ik ben erg benieuwd. Hoe dan ook, krijgt wederom mijn gevoel hierin gelijk. Alleen nu nog de vraag hoe ik dit kan gaan toepassen en hoe ik mezelf kan helpen, ook als ik straks medicijnvrij ben. Volgens de reguliere geneeskunde zal mijn schildklierprobleem nu namelijk de rest van mijn leven van tijd tot tijd op gaan spelen. Dit zou ik dolgraag willen voorkomen als ik die mogelijkheid heb.

Activiteit en ontspanning
Nu het beter met me gaat ben ik weer gaan lezen, ik heb twee boeken van Tess Gerritsen uitgelezen, heerlijk! En ook in het schrijven heb ik weer zin! Ik wil mijn boek gaan afmaken en ik krijg weer ideeën om te gaan doen. Hier loert wel weer een groot gevaar, het gevaar van die lat waar ik het hierboven al over had. Al die ideeën die in mijn hoofd oppoppen zou ik eigenlijk moeten gaan opschrijven, een tip van iemand die ik op Twitter volg, hij heeft hier gelijk in. Het hebben van een idee betekent namelijk ook niet direct dat je dit moet uitvoeren. Misschien is het wel leuk om het gewoon op te schrijven en later verder uit te werken op een moment dat dit wél haalbaar is.

Opbouwen
Verder gaan met opbouwen is op dit moment mijn eerste prioriteit. Mijn gezin, mijn huishouden, zorgen voor voldoende ontspanning en niet teveel van mezelf eisen. Stapje voor stapje, dan kom ik er wel. En nu? Lekker mijn bedje in! Tot snel!