maandag 30 december 2013

Honing en kikkers

29 december 2013 - dag 21
Via Facebook heb ik een dame aangeboden een patroon in hotfix te maken van het logo van de Rolling Stones. Haar zoon was jarig en ze wilde hem graag verrassen. Ik heb deze dag goed gebruikt en ben met de bestelling aan de slag gegaan. Helaas kwam ik een paar steentjes tekort om het patroon af te maken, dus direct besteld bij mijn leverancier.

Via de weggeefhoek 070 mocht ik een spaarkaart van de Hoogvliet komen ophalen, zij kwam 2 zegels tekort en ik had juist die zegels liggen, dus dat kwam mooi uit. Bij het ophalen van de spaarkaart gaf ik haar een klein potje honing met een bijtje erop. Ze was blij verrast, want ze had helemaal niks terug verwacht, maar dat vind ik altijd zo leuk; het verrassingseffect bij het geven van een geschenk.

Thuis aangekomen heeft dochter nog even lekker buiten gespeeld met haar vriendje en wij tegelijkertijd een frisse neus gehaald. Wat een prettige bijkomstigheid dat het toch steeds zulk mooi weer is! Wel een beetje aan de frisse kant, maar het is prima buitenspeelweer!

30 december 2013 - dag 22
Manlief mocht vandaag weer aan het werk, tot grote teleurstelling van onze kleine meid. Ze miste haar papa, maar gelukkig hebben we het samen ook erg leuk gehad.
Ze had haar prinsessenjurk aangedaan en ze is dol op papier vouwen en scheuren. Dus lekker aan de slag gegaan met vouwpapier. Ik heb voor haar 2 kikkers gemaakt en tot mijn grote frustratie lukte het me niet iets anders voor haar te vouwen, maar ze was erg blij met haar kikkers.
Toen ze uitgespeeld was met het vouwen heeft ze allemaal kleine stukjes gemaakt van het papier en speelde ze "Dibbedibbeda, het konijn" na. Of het een bestaand konijn is, of haar fantasiekonijn maakt niet uit, het kwam er op neer dat ze al die kleine papiertjes over haar hoofd gooide. Echt een leuk gezicht!
Het stond garant voor een blij koppie en daar word mijn hart ook altijd zo blij van. Mijn geschenk van vandaag was dan ook heerlijk spelen met mijn dochter en natuurlijk de kikkers.

In de avond mijn hotfix-bestelling opgehaald en de bestelling afgemaakt onder het genot van de klanken van de top 2000.

zaterdag 28 december 2013

Ouders kwijt, helpen met koken

27 december 2013 - dag 19
Vandaag met het gezin (net als vele andere gezinnen met ons) naar het tuincentrum gegaan. Eigenlijk was ik van plan kerstballen te kopen en een slinger voor in de kerstboom. Uiteindelijk stonden we buiten met allerlei spullen voor de kat en niets voor de kerst. :-) De kerstdorpen die ze daar gemaakt hadden vond ik prachtig en we hebben daar dan ook van genoten.

Op een gegeven moment zag ik een jongetje zoekend naar papa en mama, huilend en de paniek in zijn ogen zichtbaar. Het knulletje was zijn papa en mama kwijt en alle volwassenen keken wel (de meesten geërgerd), maar gingen niet naar hem toe. Ik ging naar het jongetje en vroeg hoe hij heette en vertelde dat we zijn papa en mama gingen zoeken. Milan kon gelukkig snel weer worden herenigd met zijn papa. Het leek alsof het de vader niet veel kon schelen, maar Milan was blij weer bij papa te zijn en dat is het belangrijkste natuurlijk.

28 december 2013 - dag 20
In het winkelcentrum was het ontzettend druk, geen wonder dat ik het normaal gesproken mijd op zaterdag! We waren van plan om even snel een paar kleine dingetjes te kopen, dus lekker op de fiets er naartoe. Zelfs voor de fietsen was bijna geen plaats meer! Uiteindelijk veel meer gekocht dan we van plan waren, maar gelukkig ondanks dat we op de fiets waren is het allemaal gelukt.

Toen het bijna etenstijd was heb ik aan mijn dochter gevraagd of ze mama wilde helpen of dat ze liever televisie keek. Ze wilde me dolgraag helpen. (dat verbaast me niks, meisje is gek op eten)
Zo gezegd zo gedaan, lekker zitten op het aanrecht, paprika proeven, bevroren boontje proeven en zelf een gehaktballetje maken. Het is erg leuk om te zien hoe ze oplet hoe ik iets doe en hoe ze het dan nadoet.

donderdag 26 december 2013

Opkomen voor de medemens

26 december 2013 - dag 18
Tijdens de kerstdagen komen er altijd veel dingen uit mijn jeugd naar boven, waardoor ik me op bepaalde momenten weer even eenzaam en onbegrepen voel als destijds. In combinatie met slaaptekort reageer ik dan soms nét te fel op mijn geliefden als die mij op de een of andere manier emotioneel raken.

Nadat ik vanochtend uitgeraasd was in het park hebben we bij mijn schoonouders kerst gevierd. Ik kan het altijd wel goed vinden met mijn schoonzusje. We snappen elkaar wel en dat is dus erg fijn dat zij er ook is. Ook oude oma was er, dat is de oma van mijn man. Eigenlijk heb ik soms wel medelijden met haar, de reden waarom zal ik in het midden laten.

Hetgeen dat ik vandaag gegeven heb is persoonlijke aandacht voor de neven, een wandeling met de hond, schoonzus en neef en ik heb het opgenomen in een discussie voor oude oma. Hoewel ik er verder niet teveel over kwijt wil en kan ben ik blij dat ik dit heb kunnen doen.

woensdag 25 december 2013

Persoonlijke aandacht en douchesetje

24 december 2013 - dag 16
Deze dag heb ik voornamelijk tijd aan mijn dochter gegeven. Ik voelde me niet helemaal lekker (lichamelijk). Mijn schildklier werkt op dit moment te traag en ik had dus écht een dag dat ik niet meer wist waar ik mijn energie vandaan moest halen.

Ik heb lekker geknutseld, spelletjes gespeeld en later even mijn dochtertje oma laten bellen om haar uit te nodigen voor de koffie. 'Jaaaa' zei mijn dochter, 'dan kan ze ook de kerstboom zien!!!' Opa en oma waren namelijk 4 weken op vakantie geweest en maandag weer terug gekomen.

Nu is het spelen met mijn kind geen opoffering, dat doe ik graag, maar toen ik zo met haar speelde en besloot dat ik die dag ook niks anders hoefde te doen dan me met haar bezig te houden leek het alsof er een last van mijn schouders viel en ik meer energie kreeg.

In de avond (kerstavond) hebben we met z'n drietjes een stukje van een film gekeken en we hadden ieder een kleinigheidje om uit te pakken. Dochterlief zakdoekjes, ik chocola en voor manlief had ik een canvas laten maken van een foto van hem met zijn dochter in de sneeuw (van vorig jaar). Al met al een prima dagje.

25 december 2013 - dag 17
Eerste kerstdag, we hadden afgesproken dat we vandaag bij mijn vader gingen eten. We waren rond 16.00 uur uitgenodigd, dus we hadden ervoor gezorgd dat we tegen die tijd kant en klaar waren. Voor mijn bonusmoeder had ik een setje douchegel, scrub, sponsje, bodylotion meegenomen. Hoewel het de gewoonte is (in Nederland?)  iets mee te nemen voor de gastvrouw heb ik het met liefde voor haar meegenomen.

maandag 23 december 2013

Wijn voor de glazenwasser

23 december 2013 - dag 15
Ons huis is klaar voor de kerst, vandaag heerlijk geruimd en schoongemaakt. De laatste kleine beetjes papierwerk en wasgoed zal ik morgen wegwerken, maar ik ben eigenlijk al best tevreden. Ook mijn to do list wordt steeds een stukje korter, dus dat betekent iets meer rust en ruimte in mijn hoofd.

Doordat ik vooral thuis aan de slag ben geweest heb ik niet veel te melden verder. Wel ben ik altijd verbaasd over het feit dat de glazenwasser áltijd komt vóórdat het gaat stormen... Maar goed, dat is niet anders.
Toen hij 's avonds het geld kwam ophalen gaf hij mij een kerstkaart en ik vroeg hem even te wachten. Ik had nog een mooie fles wijn staan uit de "Gallician". Het leek mij een mooi gebaar deze aan hem te geven, en hij 'straalde' ervan. Ik hoop dat hij fijne kerstdagen zal hebben met zijn gezin! 

zondag 22 december 2013

Een volle, maar fijne dag! ♥

22 december 2013 - dag 14
We stonden vandaag op de 1-Euromarkt. Rijk zullen we daar niet van worden, maar het is vooral een ontzettend gezellige bezigheid. Allereerst had ik een cadeautje gemaakt voor iemand van wie ik 2 maanden geleden glaswerk voor mijn creatieve avond had gekregen. Het cadeau werd gelijk aan iedereen getoond, ze vonden het erg leuk gedaan.

Tijdens de markt zelf heb ik een klein mutsje gefreubeld en gegeven aan iemand die ook op de markt stond. Verder probeerde ik bezoekers blij te maken met een cadeautje voor hun kindje, maar ze hadden moeite dit geschenk te accepteren. Dit vond ik eerst jammer, maar ik besloot het geld dat zij mij aanboden te accepteren als gift van deze mensen aan mij.

Deze rommelmarkten staan altijd bol van sociale momenten met mensen. We hebben dus heel wat afgekletst en een luisterend oor geboden aan mensen. Je merkt dat sommige mensen niet gewend zijn dat er écht naar ze wordt geluisterd en dat ze daardoor heel open vertellen. Fijn dat je door te luisteren de dag van sommige mensen positief kan kleuren. Ook krijg je uit dat soort gesprekken tips mee die je anders niet had gehoord. Zo heb ik vandaag bijvoorbeeld geleerd dat dagelijks geraspte wortel goed is voor de vitamine-A waarde en dat lijnzaadolie goed is voor je haar.

Na afloop van de rommelmarkt had ik nog een zelfgemaakt vaasje met engeltjes, ik wilde dit graag weggeven aan iemand die zelf ook creatief was, maar ook aan iemand die het ergens een mooi plekje wilde geven. Ik gaf het aan de dame die naast ons stond. Het leuke is dat de mensen die spullen verkopen steeds bijna dezelfde mensen zijn. Dat maakt het vertrouwd en gezellig. Onze `buurvrouw´ was blij met het vaasje.

Toen we de spullen hadden opgeruimd en naar de auto liepen hadden we een steekkarretje geleend. Terwijl ik deze terug bracht heb ik het bord dat buiten stond met `rommelmarkt´ naar binnen gehaald.

De middag heb ik ervoor gezorgd dat de kerstkaarten eindelijk verstuurd werden, met een beetje mazzel komen ze nog aan voor de kerstdagen, maar vrees een beetje dat dat niet gaat gebeuren. Ach, iedereen is wel wat van me gewend, want het is ieder jaar hetzelfde liedje. Ik wil het vroeg doen, en het word standaard op het laatste moment.

Terwijl ik het eten aan het maken was ging de telefoon, een kennis wilde graag haarverf voor een Euro bij me komen kopen en vroeg of ik nu thuis was, want ze was toevallig in de buurt. Geen probleem, alleen door mijn verwarring was de verf beneden bij de rommelmarktspullen beland en omdat die heel hoog stonden kon ik daar niet bij. Manlief is mopperend naar beneden gegaan om toch de verf te halen, de schat! ♥
Op het moment dat hij bovenkwam was de kennis er al en ik had haar drinken aangeboden. Omdat het eten zo goed als klaar was bood ik haar ook aan om te blijven eten. Hoewel ze al een boterham op had lustte ze nog wel een beetje andijvie-stamppot. Dus gezellig met zijn viertjes gegeten.

In de avond nog wat praktische zaken geregeld en verder niet veel gedaan. Wat mij overigens wel verbaasd is trouwens hoeveel energie ik heb op zulke volle dagen, hoewel ik in de middag wel zowat in slaap viel toen ik mijn dochter op kwam halen en even na het eten, heb ik het toch voor elkaar gekregen tot nu toe wakker te blijven. De tijd gaat wel ontzettend hard, want tot mijn schrik is het alweer bijna twaalf uur en ik ben nog steeds lichamelijk niet helemaal fit. Gelukkig helpt de pijnstilling me wel enigszins. Nu dus heerlijk mijn bed in en hopen op een rustige nacht. Slaap lekker allemaal!

zaterdag 21 december 2013

Gouden boekje, oliebol en dankbaar

20 december 2013 - dag 12
Wederom vanuit mijn bed. Mijn schrijven over gisteren houd ik kort. Via mijn eigen groep op Facebook heb ik een boekje weggegeven van Donald Duck en deze is gisteren eindelijk verstuurd met een begeleidend kaartje. Dit was dus mijn geschenk van die dag.

Ook was ik gisteren dankbaar:
- Dat het steeds beter gaat met mijn schildklier en steeds minder medicatie gebruik,
- dat al onze naaste familie dichtbij woont, gezond en in leven is,
- en dat een ernstig zieke vriend mij begreep.

21 december 2013 - dag 13
Vandaag hielp mijn man mijn broer, hierbij kon hij mij en onze dochter niet gebruiken. 
Door weer en wind hebben dochterlief en ik een massageroller bij een kennis gebracht. Zij had het ding gekocht en ik had ingestemd om het haar te brengen.
Toen ik het had afgegeven bood ik dochterlief een oliebol aan, ik wist echter niet dat die niet meer verkocht worden bij de bakker tot aan de kerst.

Een vette bal bij de kraam vandaan zag ik niet zitten, maar beloofd is beloofd. Een oliebol zou er komen, dus op weg naar het oude centrum, wellicht had de bakker daar wel oliebollen, maar helaas hadden we pech. Ik heb uiteindelijk geld gepind en toch bij een kraam gekocht. Ze waren gelukkig niet eens zo vet! Eén van mijn oliebollen bood ik aan aan de man die de daklozenkrant verkocht, hij was hier zeer content mee en zijn ogen begonnen te stralen.

Thuis was ik dankbaar voor het hebben van een warm huis.

donderdag 19 december 2013

Lampionnenoptocht

19 december 2013 - dag 11
Een kort blogje vandaag vanuit mijn bedje. Ik ben compleet uitgeblust nu. Vannacht sliep mijn dochter om half twee nog niet en ik dus ook niet. Kort nachtje dus en om 8 uur kwam mijn nichtje weer.

Mijn geschenk was dat ik voor mijn dochter had geregeld dat ze bij de lampionnenoptocht kon zijn. Ze heeft het erg gezellig gehad, dus was en ben erg blij voor haar.

Verder is zij behoorlijk onrustig doordat haar juffie in het ziekenhuis ligt. Schijnbaar is er (te veel) over gesproken met de peuters erbij. Nu is het kerstvakantie, dus hoop mijn dochter wat rust te kunnen bieden.

woensdag 18 december 2013

Stoofpotje met kip en wat een simpele tissue kan doen

17 december 2013 - dag 9
Op dinsdag was mijn lieve kleine nichtje weer gezellig bij mij. In de ochtend een gezellig samenzijn op de peuterspeelzaal van mijn dochter met andere ouders. Alle ouders hadden lekkere hapjes gemaakt en ook ik kon natuurlijk niet achterblijven.
Ik had spiesjes (met van die sliertjes) gevuld met sterren van eierkoek, sinaasappel, kaas, poffertje en een zilveruitje. Een groot succes bij de kinderen. Het was de bedoeling het vooral met fruit te doen, maar ik ben nu eenmaal niet zo'n ochtendpersoon en fruit van tevoren maken leek me niet écht een succes, dus vandaar dat ik hiervoor koos.

Aangezien ik met niet echt heel blij voelde ben ik gaan wandelen. Mijn kleine nichtje moest slapen en ik weet dat ze heerlijk slaapt in haar wandelwagen. Dus anderhalf uur gewandeld zodat zij lekker kon slapen en ik mijn gedachten kon ordenen. Toen het tijd was om mijn meisje weer op te halen was ik moe, maar rustig.

De middag lekker thuis gespeeld en lekker geknuffeld en gestoeid. Lieve meisjes zijn het!

Als avondeten had ik voor het eerst een stoofpotje gemaakt. Dit was mijn geschenk voor mijn gezin en ze hebben ervan gesmuld. Liefde van de man gaat door de maag, dus dat is altijd mooi meegenomen! ;-)

18 december 2013 - dag 10 
Vandaag mocht ik weer bloed prikken en daarna ben ik langs twee verschillende bloemenzaken gegaan. Vrijdag krijgt mijn broer zijn bul, dus hij heeft wel een mooie bos bloemen verdiend! Namens mijn moeder heb ik een bloemstuk besteld en namens ons bij de andere bloemist een mooi boeket. Zo heb ik twee lokale ondernemers gesteund, waar ik een groot voorstander van ben.

Het regende in de ochtend, dus ik kwam verregend de bloemenzaak binnen. Ik ben altijd van de gemakkelijke, dus ik maakte mijn bril schoon met een stuk kleding (ja, ik weet dat dat niet goed is). Terwijl ik stond te wachten tot ik aan de beurt was kwam er een brildragende dame binnen op zoek naar een tissue voor haar bril. Uiteraard heb ik haar een tissue aangeboden, die ik wel bij me heb, maar niet gebruik. Ze bedankte me wel twee keer, zo blij was ze met dit gebaar! Opgevrolijkt door het feit dat je met zoiets kleins iemand zo blij kunt maken fietste ik, door de regen, weer verder naar bloemist nummer 2.

Nadat ik deze taken had volbracht heb ik een lekker bakkie koffie gedronken bij mijn vriendin. In de middag hebben mijn dochter en ik samen geknutseld. Hoewel de zon ging schijnen hebben wij ons binnen vermaakt. Het leuke was dat vandaag ook het bestelde kerstcadeau voor mijn man binnen is gekomen. Het is een verrassing, dus ik ga niet schrijven wat het is. Ik ben er blij mee, en ik hoop dat hij dat straks ook is.

Morgen komt mijn nichtje weer, gezellig!

maandag 16 december 2013

Een schoon bed

16 december 2013 - dag 8
Vandaag dan eindelijk het boek verstuurd, ik hoop dat deze morgen binnen komt bij de ontvanger! Ontvanger, laat je nog weten wat je ervan vind?

Als geschenk heb ik vandaag met veel liefde ons bed verschoont. Het is een geschenk voor mijn man en voor mijzelf. Schoon beddengoed ruikt altijd zo heerlijk! Dus we gaan hier absoluut van genieten vannacht!

Mijn crea-avond was stil, van de 18 aanmeldingen zijn er uiteindelijk maar 11 dames gekomen, maar toch zijn de resultaten van de kransen fantastisch geworden! Trots op mijn deelnemers!

Morgen weer een drukke dag, dus ik houd mijn blogje vandaag zeer kort. Slaap lekker allemaal en droom fijn!

zondag 15 december 2013

Gezinsdagje

15 december - dag 7
Gezinsdagje vandaag. Genieten van elkaars gezelschap, en toch ieder zijn/haar ding doen. Eigenlijk had ik iets verzonnen om naar toe te gaan, maar we vonden het allemaal niet erg om lekker thuis te blijven. Het leven is al druk genoeg, zeker in deze periode is het soms heerlijk om even "niks" te hoeven doen en gewoon dicht bij jezelf en elkaar te blijven.

Ik denk dat er inmiddels voldoende kerstkaartjes klaar liggen, dus als ik morgen mijn best doe kan ik die gaan versturen en gelukkig heb ik iets terug gevonden wat ik kwijt was vandaag, dus dat is ook erg fijn.

Thuis met liefde de vaatwasser uitgeruimd en koffie (en sap) met een stukje kerststol aan mijn man en dochter gegeven. Eigenlijk voelt dit voor mij als "gewoon", aangezien dit bij de taken hoort in een gezin, maar volgens het boek is het dus zo dat als je bewust geeft (met aandacht en liefde) dat het meetelt als geefmoment.

Na het eten, dochterlief voorgelezen en naar bed gebracht. Toen ik daar klaar mee was ben ik even naar mijn buurvrouw gegaan en heb een tas met vrouwenkleding gebracht die voor mij te groot is. Deze kleding had ik zelf gekregen en hoewel de kleding als nieuw was, voelt het voor mij niet goed om te verkopen. Weggeven voelde vele malen beter. De buurvrouw zou kijken of ze het paste en als ze het niet zou passen zou ook zij het doorgeven aan iemand die het misschien wel past.

Aangezien haar dochtertje morgen op school gaat uitdelen (28/12 wordt ze 10) kreeg ik een traktatie mee voor mijn dochter. Dat zal mijn dochter wel lekker vinden.

Nu het boek uitlezen en daarna kan ik hem opsturen naar de volgende. Ik hoop dat deze persoon het boek net zo prettig vind om te lezen als dat ik dat vond! <3

zaterdag 14 december 2013

De wisselwerking geven en ontvangen

13 december - dag 5
Het was tijd om het wijkblad te verspreiden. Voor twaalven was dit gebeurd en heb ik mijn man en dochter, die mij geholpen hebben met bezorgen, een kop koffie en warme chocomelk aangeboden.

Daarna ben ik direct door gegaan naar de bloemenzaak. Aanstaande maandag organiseer ik namelijk samen met een vriendin een crea-avond en de baas van de bloemenzaak had me toegezegd een leuk prijsje te maken voor benodigde materialen. Dit deed hij absoluut! We hebben zo ontzettend veel van hem gekregen dat ik er bijna ontroerd door raakte! Wat fantastisch dat hij zo begaan is met de mensen uit zijn wijk en het sociale gebeuren van een avond als dit toejuicht!

Alle spullen voor de crea-avond weggebracht en daarna naar het winkelcentrum met mijn gezin. Eigenlijk was de drukte daar een beetje teveel van het goede voor mij, dus we zijn vrij snel weer weg gegaan. Wel nog heerlijk genoten van een oliebol en mijn dochter kreeg een zak kruidnootjes aangeboden bij de bakker.

Thuis pannenkoeken gegeten en tijdens het eten kreeg ik een sms van mijn vriendin of ik mee ging naar het oude centrum. Ze organiseerden daar een lampionnenoptocht, er was muziek, proeverijen en alle winkels waren geopend. Hoewel ik moe was leek het mij wel erg fijn eens iets te doen voor mezelf, dus ik sprong op de fiets en ging er naartoe. Het was koud, maar de frisse buitenlucht deed mij goed.

Bij het proeven van de zalm stond er een dame hardop te verkondigen dat er geen prullenbak in de buurt was en dat ze geen papiertje had om haar kauwgom in te doen. Ik pakte de papieren zakdoekjes uit mijn jaszak en bood haar er één aan. Ze was zichtbaar opgelucht, want nu kon ze ook een lekker visje proeven.

De kerkdeuren stonden open, er bleek een kerstmis te zijn met een orkest, dit leek ons leuk om bij te wonen. Ik was al jaren niet meer aanwezig geweest bij een mis, ik vond dit heel fijn en bijzonder om met haar samen te kunnen beleven. Het mooie is dat het verhaal wat verteld werd tijdens de mis ging over "geven aan de medemens", heel symbolisch. Verder heb ik een kaars aangestoken voor iemand die dit op dit moment hard kan gebruiken.

Thuis aangekomen dronk ik nog een glaasje sap en plotseling kon ik niet meer goed zien, ik zag vlekken voor mijn ogen. Eigenlijk wilde ik mijn blog nog schrijven, maar dat ging niet meer, want lezen lukte totaal niet meer.

14 december - dag 6
De ochtend rustig opgestart, jammer genoeg niet zo'n goede nacht gehad. Hoofdpijn/misselijk (migraine?) en ook nog een klein meisje die een paar keer wakker was en haar mama nodig had.

In de middag een tummytub (klein babybadje) bij iemand gebracht. Ik gebruik hem toch niet meer en hij is té leuk om niet te gebruiken. Met alle liefde heb ik hem aan mijn vriendin geschonken die over een tijdje een baby krijgt.

Daarna zijn we doorgegaan naar een kerstvoorstelling van het bedrijf van een vriendin van mij. Haar bedrijf (en zij) geeft danslessen. En ze had voor mij en mijn gezin gratis kaartjes gereserveerd. Dit was zo supergaaf dat ze dat deed!

Mijn dochter vond het ook helemaal gaaf en het was de eerste keer dat we écht uit gingen met de kleine meid! Het was dus een heel groot cadeau. Mijn dochter zei: "Wow, dit is écht heel leuk! Dit lijkt wel een grote televisie." Toen ze de dansertjes / danseresjes op het podium zag.

Na de dansvoorstelling zijn we naar een ex collega / vriend van mijn man gegaan. Hij stelde voor uit eten te gaan bij de Griek. We komen vaker bij dat restaurant, en ook dit keer was het eten verrukkelijk! We hebben weer gesmuld! Echt heel erg lief dat hij ons weer mee heeft genomen.

En dan kom je thuis en dan besef je dat het alweer half december is, waar blijft de tijd toch? Ik heb nog behoorlijk wat dingen te doen voordat het jaar voorbij is, maar het is zo ontzettend druk dat ik nagenoeg nergens aan toe kom. Hebben meer mensen daar last van zo in de laatste maand van het jaar? Ach, nu in ieder geval maar lekker naar bed, morgen maar eens zien waar we aan toe komen. (En de kerstkaarten zijn ook nog niet verstuurd...)

Afgelopen dagen heb ik dus ook ontzettend veel gekregen, hoewel ik ook gegeven heb, voelt het alsof ik meer heb gekregen dan weggegeven. Toch heb ik er geen moeite mee gehad deze geschenken te aanvaarden. Leuk om dat te beseffen, want voorheen kostte me dat toch meer moeite.

donderdag 12 december 2013

Ieder mens is de moeite waard

12 december 2013 - dag 4
Mijn dag begon vandaag heerlijk rustig! Wat fijn als je een beetje tijd hebt om te lezen. De rest van de ochtend heb ik lekker geknutseld met m'n dochter, die is gek op knutselen. En in de middag kwam ons nichtje weer gezellig. Ook het vriendje van mijn dochter kwam spelen.

Ik ben actief op verschillende groepen op Facebook, zo ook een weggeefgroep. Ik geef regelmatig dingen weg, vandaag kwamen drie verschillende mensen spulletjes ophalen. En het zijn stuk voor stuk lieve en inspirerende mensen die ik tegenkom. Er is vaak een hoop gezeur op de groep zelf, maar als ik dan weer dingen weg kan geven en mooie gesprekken heb, of alleen al een glimlach bij iemand op het gezicht kan zien, weet ik waarvoor ik het doe. De laatste persoon die iets kwam ophalen had ik vandaag niet verwacht, haar opa heeft een hartinfarct gehad en is opgenomen in het ziekenhuis, het ziet er niet heel goed uit, maar toch heeft ze de tijd genomen om haarverf bij me op te halen. Ze vertelde me dat ze een dochtertje heeft van anderhalf. Ik vroeg haar nog even te wachten en had nog een speelgoedje liggen wat geschikt was voor de leeftijd van dat meisje. Toen ik haar dat overhandigde bedankte ze me voor de spulletjes, maar ook voor mijn steun.

Het blijkt dus wel dat ik soms geef zonder dat ik zelf door heb dat ik geef. Vaak heb ik het gevoel niet genoeg te zijn, in het boek van Cami las ik dat ook. Gek is dat, want iedereen is toch op zijn/haar eigen manier de moeite waard? Althans, ik ben dus overtuigd dat ieder mens zijn eigen kracht heeft, het is en blijft een punt van aandacht bij mij.

Vandaag was weer een prettige dag en ik heb ook een geschenk gekregen vandaag. Buiten was het koud, maar ik kon erg genieten van mijn wandeling in de buitenlucht. Ik ontving vandaag een cadeaubon van de slagerij hier in de wijk voor mijn werkzaamheden bij het wijkblad. Eigenlijk vind ik het niet nodig, maar het is wel een teken van waardering voor mijn bijdrage aan het wijkblad, dus het raakt mij wel. Ik accepteer dit geschenk dankbaar.

woensdag 11 december 2013

Een goed gesprek

11 december 2013 - dag 3
De ochtend rustig en gezellig opgestart bij een vriendin van me. Ik word altijd zo blij van de gesprekken met haar! Na een paar kopjes koffie besloot ik dat er nog voldoende tijd over was om langs het wijkcentrum te lopen om wat werkzaamheden te verrichten. Het was druk en er waren veel kennissen, maar écht veel tijd had ik niet, want de kleine meid moest alweer bijna worden opgehaald.

Bij het zien van een dame waarvan ik wist dat het niet zo goed gaat met haar man, besloot ik oprecht mijn interesse te tonen. Ik pakte er een stoel bij en nam naast haar plaats. We hadden een behoorlijk diepgaand gesprek van slechts 10 minuten, maar het deed haar (en mij) zichtbaar goed. Ik ben erg blij dat ik deze dame heb leren kennen.

Om mijn dochter op te halen moest ik me wat haasten wat zou het fijn zijn om een wat betere conditie te hebben en op de terugweg liepen we zeer langzaam naar huis. Het was duidelijk een intensieve ochtend geweest voor dochterlief. Thuis gekomen aten we een boterhammetje en hebben we kerstsfeer in huis gebracht. Radio op Sky (want geen kerst-cd) en lekker meezingen tijdens het versieren.

Daarna heeft de kleine meid een powernap gedaan en zijn we gezellig met haar vriendje en zijn moeder (en mijn lieve vriendin) naar de speeltuin gegaan. Helaas was ik mijn portemonnee kwijt en heb het losse geld wat ik in huis kon vinden mee genomen om te betalen. Ik kwam 50 cent tekort, mijn vriendin was zo lief om dit voor te schieten zodat we toch konden spelen. We genoten van het zonnetje en onze spelende kinderen, wat een rijkdom!!!

Tijdens ons bezoek aan de speeltuin belde mijn man me, hij stelde voor om vandaag patatjes te halen in plaats van morgen, zodat ik een dagje niet hoefde te koken. Ik heb hier dankbaar gebruik van gemaakt.

De rest van de avond niet veel meer gedaan, maar erg dankbaar voor zo'n mooie dag als vandaag. Ik wens iedereen een fijne nacht.

dinsdag 10 december 2013

1 Euro teveel

10 december 2013
Vandaag was ik enorm moe van gisteren, toen ik mijn dochtertje naar de peuterspeelzaal had gebracht was ik al moe, terwijl de dag nog niet eens begonnen was. Om die reden heb ik het zo rustig mogelijk gehouden, heb me daar goed aan kunnen houden. Alleen het vroeg naar bed gaan wat ook in de planning zat is (zoals je kunt zien) niet gelukt.

Tweede geefdag
Aangekomen op de peuterspeelzaal gaf ik een extra stuk fruit voor de kindjes. Ook gaf ik twee paar sokken aan een vader van een vriendje van mijn meisje. Hopelijk past hij ze goed.

Daarna naar huis waar mijn nichtje een uurtje later werd gebracht. Wat een vrolijkerd was ze vandaag! Ze bleef lachen en kletsen. Ze is 7 maanden, en wil de hele tijd zitten. Ik ben supertrots op haar!

Ik had geld overgemaakt aan iemand, maar had met opzet 1 Euro teveel overgemaakt. Toen ze er naar vroeg vertelde ik haar dat ze het als geschenk kon zien. Ze zou het in de spaarpot van haar kindjes doen.

Verder heb ik mails verstuurd aan mensen die dichtbij mij staan met hetgeen wat mij bezig houd in deze periode, ik vind dat belangrijk. Overigens verwacht ik hier geen reactie op, vind het al fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen.

Het feit dat ik vandaag mezelf een soort van rustdagje heb gegund is voor mij een hele stap in de goede richting. Dit zijn dingen die lastig voor mij zijn, maar ik ben het waard en op dit moment heb ik het ook gewoon even nodig. Jullie horen morgen van me, nu lekker mijn bedje in.

Een maand geven met je hart

9 december 2013
Afgelopen maand november was officieel de "geefmaand", echter heb ik een gekke maand achter de rug. Mijn gezondheid laat enigszins te wensen over, al lijkt het dat mijn schildklier op dit moment stabiel is. Verder heb ik nog buikklachten, maar het is nog niet bekend waar dit vandaan komt, dus daar ben ik zoet mee.

Aan het begin van de geefmaand had ik een boek gekregen om te lezen en het was mijn bedoeling deze direct uit te lezen en door te sturen. Hij is inmiddels bijna uit, dus nog heel even geduld! ;)

Het boek waar ik het over heb is geschreven door Cami Walker en heet 29 geschenken - Hoe een maand lang geven je leven kan veranderen.

Ik ben vandaag opnieuw begonnen met de 29 dagen geven, ik begrijp nu meer van de reden waarom overnieuw te beginnen als het een dag niet lukt en de diepere essentie, het bewuster geven en het dichter bij jezelf blijven.

Mijn eerste geefdag
Toen ik vanochtend wakker werd voelde het als een bijzondere dag, ik werd wakker met het geluid van mijn spelende dochtertje. Heerlijk, ik glimlachte en gaf haar een knuffel.

In de ochtend deed ik wat achterstallige taken, en haalde een "tijgeroog" op voor een kennis in het ziekenhuis.
Daarna liep ik door naar mijn vader om de poppenwagen op te halen van mijn dochter, die daar wegens ruimtegebrek niet meer kon blijven.

Thuis heb ik heerlijk met mijn dochter geluncht aan tafel, dat was veel te lang geleden, dat voelde weer heerlijk.

Ik merkte dat zowel dochterlief als ikzelf wat moe begonnen te worden en besloot dan ook rustig aan te doen. Dochter liet haar pop slapen en las wat boekjes, ik rommelde in huis en zat achter de laptop.

Rond 3 uur gingen we richting ziekenhuis. Hoewel het slechts op 2 kilometer afstand ligt deden we er een uur over om daar te komen.
Een tijdje staan praten met een buurvrouw, daarna met een andere wijkbewoner en toen wachten bij de tramhalte, peuter wilde namelijk graag met de tram. Dat was ook erg gezellig, dochter had een gezellig gesprek met een oudere dame.

Bij het ziekenhuis was de dame bij wie we langs gingen blij verrast. Ik had een plant voor haar gekocht en had de steen bij me die ik die ochtend voor haar had opgehaald. Ze was zichtbaar erg blij met de cadeaus en onze komst. Toen er andere mensen voor haar kwamen zijn wij weer weg gegaan.

Doordat ik toch in het ziekenhuis was besloot ik direct door te lopen naar de afdeling gynaecologie waar ik een doorverwijzing had gekregen. Eigenlijk dacht ik een afspraak te maken, maar de gynaecoloog zei dat ik direct mee kon lopen als ik dat wilde. Ik voelde me hierdoor overvallen en zei dat dat niet kon, want dat ik nu met kind was gekomen. De dame van de balie glimlachte erg vriendelijk en zei dat ze wel even op wilde letten. Met mijn man onderweg naar het ziekenhuis besloot ik akkoord te gaan met het voorstel.

Na het onderzoek heb ik beeldjes van engeltjes bij iemand opgehaald en DVD's gebracht aan een dame met jonge kinderen waarvan ik wist dat ze erg van DVD's kijken houden. In de avond nog gekookt en met schoonouders koffie gedronken.

10 december 2013
Tevreden sloot ik gisteren deze dag af. Deze dag zal een stuk rustiger zijn, want mijn lieve nichtje komt vandaag. Ik wens jullie allen een zeer prettige dag toe.

donderdag 31 oktober 2013

Weggeefmaand November

Weggeefmaand November
Toen ik deze blog begon was ik geïnspireerd door Lenny en haar gezin. Zij gaven een jaar vriendelijkheid weg en ze deden dit op zo'n leuke manier dat ik besloot dat ik ook meer over dit soort dingen wilde bloggen. Inmiddels is het hierover bloggen een beetje in de vergetelheid geraakt, totdat ik nu de blog las over de weggeefmaand november.
Natuurlijk wil ik hier weer aan meedoen! En uiteraard wil ik weer bloggen om hiermee andere mensen te inspireren en blij te maken! Wat fijn dat ik die blog ben tegen gekomen en wat heerlijk dat er zoveel mensen zijn die ook graag willen geven en anderen blij willen maken!

Doe jij ook mee?


donderdag 3 oktober 2013

Najaarsdrukte

Het is alweer twee maanden na mijn laatste blog. Ik heb letterlijk een stapje terug gedaan. Voor mijn schildklier, voor mijn relaties en voor mezelf was deze periode nodig en ben dan ook blij met de keuzes die ik voor mezelf genomen heb.

Schildklier
De internist verbaasd zich, mijn schildklier wordt steeds rustiger. Zelf ben ik minder verbaasd, ik luister beter naar wat mijn lichaam, hart en ziel mij verteld. Het kan nog beter, maar ik geef mezelf die tijd. Ik weet ook, dat dit een lastig punt voor mij zal blijven.

Relaties
Als er één aspect in je leven niet helemaal goed zit, dan heeft dit zijn weerslag op de andere gebieden in je leven. Zo ook op de relaties in je leven. Afgelopen maanden heb ik er dan ook voor gezorgd dat ook die weer wat beter gingen lopen. Met de man die ik zo lief heb, maar zo verschillend is, heb ik vele diepgaande gesprekken gehad. Dit heeft zijn vruchten afgeworpen en we zijn weer samen op weg op hetzelfde spoor.

Projecten en werkzaamheden
Door het weggeven van vele spullen en omdat ik merkte dat ik het ook prettig zou vinden om voor sommige spullen een klein (symbolisch) bedrag te krijgen ben ik een eigen groep op Facebook gestart. Eerst gestart onder de naam "Alles voor een Euro", later werd dit "Alles voor één of twee Euro" en sinds vorige week heb ik zelfs een tweede groep erbij voor de kinderartikelen.
Ook mijn creativiteit komt weer tot zijn recht, ik maak patronen van hotfix, maak lopende projecten af en knutsel wat af.
De herfsteditie van het wijkblad is weer rondgedeeld en in mijn hoofd ben ik alweer bezig met de twee nieuwe artikelen die ik voor het winternummer zal gaan schrijven.
Ik werd gevraagd om als vrijwilliger te komen werken om kinderen op te vangen van moeders die bij een activiteit aanwezig zullen zijn, het voordeel is dat mijn dochter dan gewoon mee kan en ik een kleine vrijwilligersbijdrage zal ontvangen.
Ook heb ik van de week een sollicitatie de deur uit gedaan. Ik was eigenlijk helemaal niet op zoek naar een baan. Deze vacature kwam voorbij en nadat ik van drie mensen afzonderlijk terug had gekregen dat ze het écht iets voor mij vonden heb ik er toch maar op geschreven. Het schrijven van de sollicitatiebrief ging me verrassend gemakkelijk af. Het voelde erg goed, ben nu erg benieuwd naar het vervolg hierop.

Rust
Hoewel ik veel dingen doe, zijn er toch écht wel momenten dat ik voor mezelf kies. Zo kreeg ik bijvoorbeeld een mail van het uitzendbureau dat ze weer werk voor me hadden. Ik heb dit voor dit moment afgewezen. Ook vandaag had ik ervoor gekozen om een dagje rust te hebben. Samen met mijn dochter heb ik lekker gespeeld, en ik heb de tafel "herfstig" gemaakt. Verder een wasje gedraaid, de plantjes water gegeven, banoffi-cakejes gemaakt en zelfgemaakte aardappelschijfjes gemaakt. Het fijne van zulke dagen is dat niets moet en alles mag. Zou ik toch eens vaker moeten doen! ;-)


dinsdag 6 augustus 2013

Opbouw, opruiming en oppassen!

Grote opruiming
Niet alleen in mijn hoofd is het tijd om de bezem doorheen te gooien, ook door mijn huis gaat grondig de bezem. De babyspullen die ik tot nu toe had bewaard worden weggegeven en verkocht en ook allerlei andere dingen die ik had bewaard geef ik weg of verkoop ik. Het is een hele klus, maar ik geef het liever weg dan dat ik het weggooi. Naar mijn mening gebeurt dat namelijk teveel in onze weggooimaatschappij, terwijl veel dingen voor een ander nog prima bruikbaar zijn. Dus, langzaam maar zeker wordt mijn huis leger, maar ook mijn hoofd wordt rustiger.

Niet in één keer
Het feit dat ik de lat niet te hoog zou willen leggen blijft lastig, ik merk dat ik voor mezelf grenzen moet stellen en deze erg goed moet bewaken. Met horten en stoten werkt dat wel, maar ik ben nog niet geheel tevreden. Ik geef mezelf de tijd.

Schildklier (ziekte van Graves)
Nadat ik bij de internist ben geweest kreeg ik toch nog maar een keer medicatie, eigenlijk doen ze dat niet een tweede keer. Ze passen normaal gesproken een drastische maatregel toe. (Operatie of "de slok") Gelukkig was mijn schildklier niet zo héél erg ontregeld, hoewel ik er wel behoorlijk wat last van had en kreeg ik dus Strumazol en na twee weken Thyrax voorgeschreven. Over een week mag ik weer bloed prikken en terug naar de internist om te kijken hoe het nu gaat. Ik merk zelf een wereld van verschil qua vermoeidheid. Hopelijk blijft het goed gaan, ik slik pas 3 dagen Thyrax erbij, dus dat is even afwachten.

Voeding en auto-immuunziekten
Aan mijn internist had ik de vraag gesteld of voeding van enige invloed kon zijn op mijn schildklier en of ik bepaalde producten beter kon laten staan of juist van andere producten beter meer zou kunnen gebruiken. Haar antwoord is te raden, volgens haar had het geen invloed. Mijn gevoel vertelde mij iets anders, zeker ook omdat ik het idee heb dat voeding méér met een mensenlichaam doet dan bekend is in onze Westerse medische wereld. Maar doordat ik geen studies hiernaar heb gedaan kan ik hier niet tegenin gaan. En ineens lees ik een artikel over dit onderwerp. Hierover schijnt ook een item te zijn geschreven in de Margriet van deze week, dus ik ben erg benieuwd. Hoe dan ook, krijgt wederom mijn gevoel hierin gelijk. Alleen nu nog de vraag hoe ik dit kan gaan toepassen en hoe ik mezelf kan helpen, ook als ik straks medicijnvrij ben. Volgens de reguliere geneeskunde zal mijn schildklierprobleem nu namelijk de rest van mijn leven van tijd tot tijd op gaan spelen. Dit zou ik dolgraag willen voorkomen als ik die mogelijkheid heb.

Activiteit en ontspanning
Nu het beter met me gaat ben ik weer gaan lezen, ik heb twee boeken van Tess Gerritsen uitgelezen, heerlijk! En ook in het schrijven heb ik weer zin! Ik wil mijn boek gaan afmaken en ik krijg weer ideeën om te gaan doen. Hier loert wel weer een groot gevaar, het gevaar van die lat waar ik het hierboven al over had. Al die ideeën die in mijn hoofd oppoppen zou ik eigenlijk moeten gaan opschrijven, een tip van iemand die ik op Twitter volg, hij heeft hier gelijk in. Het hebben van een idee betekent namelijk ook niet direct dat je dit moet uitvoeren. Misschien is het wel leuk om het gewoon op te schrijven en later verder uit te werken op een moment dat dit wél haalbaar is.

Opbouwen
Verder gaan met opbouwen is op dit moment mijn eerste prioriteit. Mijn gezin, mijn huishouden, zorgen voor voldoende ontspanning en niet teveel van mezelf eisen. Stapje voor stapje, dan kom ik er wel. En nu? Lekker mijn bedje in! Tot snel!

donderdag 11 juli 2013

Het proces van besef en het geluid van verandering

De symboliek van de te snel werkende schildklier
En dan komt er opeens een dag dat je een duwtje in je rug krijgt. Het duwtje in de rug werd veroorzaakt door een toegestuurde tekst via @OntWikkeltZich op Twitter over de symboliek van de te snel werkende schildklier.

Bij het lezen van de tekst voelde ik in eerste instantie weerstand. Dat is natuurlijk al een teken aan de wand, dat er een kern van waarheid in de tekst zit. Om die reden wilde ik mezelf de tijd gunnen het op me in te laten werken en te gaan begrijpen.

Echt en open zijn
Deze tijd nam ik dan ook en ik begon het steeds beter te begrijpen. Verder kwam er in deze week nog een moment dat @Safeje een vraagstelling had over positief zijn of "the real thing". Ook dit heeft mij aan het denken gezet. Aangezien de meesten toch wel vonden dat je best ook open kunt zijn over de minder prettige kanten van het leven heb ik besloten dat ik óók op Twitter iets meer kan delen. Jammer genoeg zijn er plekken in het "echte" leven, waar ik niet mezelf kan zijn zonder erop afgerekend te worden, gelukkig kan ik dat thuis wel. Ik mag dan wel eens naar doen, maar wat houd ik enorm veel van mijn gezin waar ik gewoon ik kan en mag zijn! ♥♥♥♥

Krassen op de ziel
Mijn jeugd heeft zijn sporen achtergelaten in mijn huidige leven, ik probeer dit wel eens (of meer dan eens) te negeren. Ik vind het lastig om pijnpunten in het nu "zomaar" te gooien op: "Het komt door het verleden". Dat vind ik te gemakkelijk. Echter heeft het me, ondanks dat ik dat niet wil, gevormd en net als ieder ander heb ik krassen op mijn ziel uit mijn verleden.

De lat te hoog leggen
Het zou fijn zijn als ik mezelf de kans gaf om mezelf te zijn. Waarom zou ik meer uit mezelf willen halen als wat er in zit? Op zo'n manier zou ik mijn dochter niet willen pushen, dus het word tijd dat ik daar bij mezelf ook eens mee op houd. Het is goed zoals ik ben en als iets een keer niet gaat, dan gaat het niet.

Stapje voor stapje
Dat het besef er al is, is de eerste stap. Er zijn ook momenten in mijn leven dat het een tijdje beter gaat en dat ik die lat niet zo achterlijk hoog leg. Nu hoop ik dat mijn bewustzijn blijft en dat ik stapje voor stapje mijn rust terugvind en niet zo bozig doe tegen mezelf. Ik waardeer het enorm dat er mensen zijn die me soms net het juiste zetje geven in de goede richting, daar ben ik enorm dankbaar voor!

dinsdag 2 juli 2013

Terug van weggeweest

Afgelopen maand ben ik in Duitsland en Turkije geweest en dat was heerlijk. Nu direct weer in het hectische leven vol met afspraken.

Schildklier
Nu vastgesteld is dat mijn schildklier weer op volle toeren draait besef ik me dat ik meer dan anders op de rem moet staan. Daardoor kan het dus gebeuren dat ik, ondanks dat ik er weer ben, soms even niet online ben. Ik moet mijn energie beter proberen te verdelen.

Voor mezelf ben ik er achter dat mijn schildklier toch wel een dusdanige invloed heeft op hoe ik me voel, dat ik hoop dat er snel een oplossing voor wordt gevonden. Morgen mag ik naar de internist, dus dan zal ik het wel horen.

Koffie en suikers
Doordat ik gemerkt had dat koffie een negatieve uitwerking had op mijn lichamelijke gezondheid heb ik een limiet van maximaal twee koppen koffie per dag gesteld. Dit werkt goed.
Dat niet natuurlijke suikers niet goed voor je zijn is natuurlijk geen nieuws. Om deze reden gebruikte ik al niet veel suikers en sinds gisteren ben ik hier nog beter op gaan letten. De middagtussendoortjes zijn voor mij het moeilijkste, op dit moment mag ik van mezelf nog één keer per dag een kleinigheidje met suiker, dat kan een koekje zijn, of een boterham met zoet beleg. Natuurlijke suikers, zoals die in fruit zitten, mag ik uiteraard wel van mezelf blijven gebruiken.

vrijdag 14 juni 2013

Nog even rust

Tussen mijn oren?
Afgelopen maand niet geschreven. Het gaat even niet zo lekker en ik deel nu eenmaal liever fijne dingen. Het was natuurlijk al een tijdje langer dat ik alleen maar moe was en bleef. Ik probeerde te sporten, actief te blijven, maar dit haalde niets uit. Na meerdere keren bloed te hebben geprikt begon ik langzaam te geloven dat het tussen mijn oren zat. Dus een brief geschreven aan de huisarts waar ik nogmaals bloed mocht prikken en tevens stuurde hij mij door naar een sociaal psychologisch verpleegkundige.

Graves
Na twee weken had ik de vervolgafspraak staan bij de huisarts (dat was afgelopen week) Hij vertelde me dat de waardes van mijn schildklier weer niet goed waren. Weer, want ik heb in 2007 de ziekte van Graves gehad. Kortom, deze is weer terug en nu moet ik dus afwachten tot ik een oproep krijg van de internist.

Het verklaart in ieder geval waarom ik me gejaagd voel, hartkloppingen heb, gek voel, anders ben dan anders en waarom ik weinig kan hebben. Niet dat dat ervoor zorgt dat ik me beter voel, het feit dat die schildklier zijn werk weer niet goed doet komt behoorlijk binnen.



Spv'er
Vandaag ook weer een gesprek gehad met de spv'er, maar om eerlijk te zijn weet ik niet zo heel goed wat ik daar doe. We praten over dingen uit het verleden wat voor mij een afgesloten hoofdstuk is, natuurlijk wordt een mens gevormd door zijn/haar verleden, maar ik kan me niet voorstellen wat ik er op dit moment aan heb om het over mijn jeugdtrauma's te hebben. Ik geef braaf antwoord op de vragen, we zien wel wat er van komt.

Twitter-rust
Ik houd voorlopig mijn Twitter-rust nog even aan, ik denk aan jullie, maar het is me net iets teveel helaas. Ik moet nu echt even vooral aan mezelf en mijn gezin denken voor mijn eigen bestwil. Als ik het gevoel heb dat ik weer sterker ben en positiever zien jullie me terug. Tot die tijd kun je me vinden op FB of je kunt me mailen. Tot snel allemaal.

maandag 6 mei 2013

Meimaand = wees een moeder voor jezelf

Genieten
Heerlijk zo'n dag als vandaag! Niks moet, alles mag en het zonnetje doet haar best! Na een intensief weekend is de maandag van harte welkom! Dat klinkt misschien wel wat gek, want ik geniet enorm in het weekend. Zo ook afgelopen weekend.
Vrijdag met het hele gezin in de weer met opruimen en ruimte maken (letterlijk want als je met glazen gaat gooien ruimt dat lekker op :P). Zaterdag lekker gefietst, 's avonds op kraamvisite bij mijn nichtje. Tijdens de dodenherdenking was zelfs onze dochter stil, erg knap van haar! Zondag weer lekker op de fiets naar de kinderspelen. De kleine meid heeft enorm genoten en daar genieten wij dan weer van.
En dan is er de maandag, net zulk heerlijk weer als in het weekend, een vrolijke dochter en geen plannen. Gezien het feit dat ik de laatste tijd wel wéét dat ik beter voor mezelf moet zorgen, maar dat ik mezelf er niet goed toe kan zetten leek vandaag mij een goede dag hiermee te starten. Vandaag geniet ik dus van de rust, drink genoeg en sluit voor de avond mijn laptop af, tijd om mijn verslaving een beetje af te remmen. Deze maand mei is het de tijd om mezelf te geven wat ik nodig heb. Net wat @Gezondopvoeden aanraadde: "Wees een moeder voor jezelf!" Ter ondersteuning heeft Sandra ook wat tips gegeven, interesse? Lees hier haar tips: http://gezondopvoeden.nu/tips/zelfzorg/

Kleinigheidje
Zoals ik vorige keer vertelde is mijn eerste artikel voor het wijkblad af, afgelopen week hebben we foto's genomen voor bij het artikel en heb ik mijn geïnterviewde persoon een onverwachts cadeau gegeven. Hij had namelijk tijdens het interview verteld dat hij van spreekwoorden hield en de week na het gesprek kwam ik een boekje vol met spreekwoorden tegen. Ik houd wel van dit soort symboliek. ;-)
Nu mijn eerste artikel klaar is denk ik alweer voorzichtig aan mijn tweede artikel, er zijn een aantal mensen die ik dolgraag zou willen interviewen, en via via komen er ook allerlei mogelijke kandidaten. Erg leuk dus.

donderdag 25 april 2013

Alleen rust kan je redden ♥

Tot mezelf komen
Afgelopen week was er weer één waarin ik veel in mijn hoofd zat. De rust is weer een beetje terug, dus dat betekent dat je weer bij jezelf komt.
Gek genoeg voel ik me van de ene kant heel goed, maar als ik écht kijk naar wat mijn lichaam en geest me vertellen heb ik nogal last van stress. En dan lees je ook nog eens een keer artikels over zaken die mij bezig houden.
Gelukkig wéét ik dat ik nu even écht voor mezelf moet kiezen, een stapje terug moet doen en dicht bij mezelf moet blijven. Alleen is er een groot verschil tussen weten en het daadwerkelijke doen. Die vicieuze cirkel ligt op de loer en blijft voor mij een valkuil. Ik wil een heleboel, heb veel plannen, maar op dit moment kom ik tot weinig concreets.
Nu ik dit opschrijf vraag ik me ook af of ik dat op dit moment ook zou willen? Natuurlijk wil ik bepaalde dingen, maar is dat op dit moment belangrijk? Schijnbaar is het daar de tijd daar nu niet voor.
Laat ik dan eerst maar eens zorgen dat ik een periode iets meer slaap ga pakken dan afgelopen tijd en als dat dan gelukt is, kan ik wel weer verder kijken naar wat ik wil bereiken.

Schrijven
Wat ik heel fijn vind is dat mijn artikel gelezen is door de geïnterviewde en dat hij erg tevreden was en dat er niets aan veranderd hoefde te worden in zijn ogen. Ook de hoofdredacteur was blij met het resultaat en hij vertelde me dat het aansloot bij het idee wat hij in eerste instantie voor ogen had. Kortom, ik ben helemaal blij! Nu alleen de foto's nog laten maken en dan kan ik op zoek gaan naar het volgende slachtoffer voor het herfstnummer.

Adviezen
De afgelopen dagen heb ik veel met vrienden en kennissen gesproken. Ondanks dat ik het zelf niet door heb schijnen mensen daar toch adviezen uit te halen. Dat voelt erg goed, dat ik mensen kan helpen door gewoon mijzelf te zijn. ♥

woensdag 17 april 2013

Rare tijden

Ziektes, ontstekingen en dat soort geneuzel
Sinds mijn vorige blog is er weer een hoop gebeurd op ziektegebied, niet leuk, maar voor mijn gevoel kan ik het niet ineens over allerlei vrolijke dingen gaan hebben en hieraan voorbij gaan, gezien het feit dat dit ook een grote rol speelt in mijn leven.
Eigenlijk is er bij mijn tweede vader niet bekend geworden wat er nu precies aan de hand was en dat gaat ook niet meer gebeuren. Ze hebben wel een vermoeden uitgesproken dat het longontsteking en hersenvliesontsteking geweest is, maar zeker weten doen ze het niet. De dag dat hij 75 is geworden was zijn grootste cadeau dat hij ontslagen werd uit het ziekenhuis. Sinds maandag is hij dus thuis, echter is hij nog behoorlijk in de war en onrustig.
Mijn tweede moeder had koorts gekregen na de tweede operatie en voelt zich enorm beroerd. Vermoedelijk is het blaasontsteking, maar dat wordt nu onderzocht, de uitslag komt ergens deze week.
Mijn stiefvader had een knobbeltje in zijn kaak, dit is inmiddels onderzocht en gelukkig bleek het goedaardig te zijn. De operatie om het weg te halen is niet erg prettig, dus er is voor gekozen het op dit moment te laten voor wat het is.
Verder is mijn vriendinnetje geopereerd en herstellende, heeft mijn moeder een slijmbeursontsteking in haar been en is de hersentumor van mijn neef weer terug gekomen.


Familie helpen
Soms gaan er een aantal dagen/weken voorbij waarin je geen mensen helpt, of in ieder geval niet bewust. Afgelopen week konden we wel weer geven en dat voelt goed. Zo heb ik een middag op mijn nichtje en neefje gepast, een fiets kunnen geven aan de bonusdochter van mijn broer, een nieuwe wasmachinekraan bij mijn nicht gemaakt en bijgesprongen bij mijn tweede vader.

Schrijven
Het eerste artikel voor het wijkblad is zo goed als af, afgelopen week heb ik een interview afgenomen bij mijn buurman en dit heb ik nu helemaal uitgewerkt. Het is nog te lang, dus er moet tekst verwijderd worden en verder wil ik er nog mooie foto's bij hebben, maar dan is mijn eerste échte artikel klaar. Ik vind het stiekem best spannend of ik het goed heb gedaan en of mensen het leuk vinden! Wat ik geleerd heb is dat ik mijn lieve dochter de volgende keer niet meeneem bij het afnemen van een interview, want hoe lief ze ook is, ik laat me door haar afleiden.


Vermoeidheid
Door bovenstaande, de zorg voor mijn gezin en de strijd die ik met mezelf in mijn hoofd, besef ik dat goed voor mezelf zorgen geen luxe is. Ik merk dat ik moe ben, en vermoeidheid is slecht voor de weerstand. Ik probeer zoveel als ik kan te genieten van fietstochten, het samenzijn met mijn gezin en mensen die ik lief vind, zodat ik mezelf niet verlies. En voor nu, de week is alweer door de midden, nog één dag en dan begint hier het weekend! Ga met liefde en geniet zoveel je kunt!

zaterdag 6 april 2013

Positief blijven!

Ziekenboeg
Na het slechte nieuws van afgelopen maand (blog 1, blog 2) kan ik nu eindelijk een beetje positiever nieuws delen over de ziekenboeg. Zojuist hoorde ik van mijn moeder dat vanavond de koorts verdwenen was bij mijn tweede vader en dat ook zijn bloeddruk goed was. Hij was ook iets helderder, dus dat klinkt alsof de medicatie eindelijk aanslaat! Het gekke is wel dat nog steeds niet duidelijk is wat er nu aan de hand is, ik hoop toch wel dat ze dat nu snel te weten komen, want wat behandel je nu eigenlijk?
Mijn tweede moeder heeft zowel geestelijk als lichamelijk nogal een klap gehad door de tweede operatie, het valt haar zwaarder dan de eerste keer. Het is ook niet niks als je twee keer onder volledige narcose wordt gebracht.

De gouden tip tegen waterpokken
Van de lieve @ivfinturkije kreeg ik een goede tip tegen de waterpokken. Havermout in een washandje, lekker twee keer per dag ukkie in het badje doen en na afloop het washandje nog even uitknijpen boven je kind. Daarna droog deppen en geen jeuk, na een paar dagen is het verdroogd. En verhip! Het lijkt écht te werken! Het kleine meisje heeft nagenoeg geen jeuk of last van die vervelende vlekjes. Dus dank je wel!

Routes rijden
Gisteravond kreeg ik een e-mail van het NiPo. Ik vul vaak vragenlijsten voor ze in en deel mijn mening met ze in ruil voor cadeaubonnen. Een tijd geleden kwam de vraag of we routes wilden rijden en of dat dan met de auto of met de fiets kon. Schijnbaar had ik niet goed gelezen, dus vorige maand kreeg ik een flink aantal routes die gereden konden worden. Doordat er in eerste instantie een fout was gemaakt en het vervolgens slecht weer werd en er van alles tussendoor kwam was ik alles vergeten, tot gisteravond dus! In de mail stond dat dit weekend het laatste moment was en dat het toch wel erg op prijs werd gesteld als we de routes nog zouden rijden. Kortom, wij hebben vandaag fiets achterop de auto gezet en zijn actief routes gaan rijden en hebben genoten van de trekvogels die weer terug zijn gekomen in ons land.

DE LENTE KOMT ERAAN! EN DIT KEER ECHT!


Appies keuken
Vergeten jullie niet om af en toe te kijken op de blog voor mijn lieve vriend Abdullah? Elke week komt er een nieuw recept bij!

donderdag 4 april 2013

De situatie verslechterd

Antibiotica-kuren
Zoals ik in mijn vorige blog al schreef is mijn tweede vader zaterdagnacht opgenomen in het ziekenhuis. Op dat moment dacht ik dat er een ontsteking was gevonden in zijn rug, maar schijnbaar was dat toch niet helemaal het geval.
Toen ik dinsdag langs ging leek hij redelijk helder. Hij lag aan twee infusen met antibiotica en hij was vastgebonden aan zijn bed, omdat hij al meerdere keren zijn bed uit was gegaan terwijl dat niet lukt. Hij was dus al drie keer gevallen. Zijn gezicht was gezwollen, vermoedelijk ook door de antibiotica.

Meer onderzoeken
Vandaag kreeg ik te horen dat drie verschillende soorten antibiotica niet aan zijn geslagen, de koorts is nog steeds aanwezig en ze kunnen nog niet vinden waar de ontsteking zit. Ze gingen er in eerste instantie vanuit dat het hersenvliesontsteking zou zijn, maar dat is het dus niet.
Hij kreeg weer een ruggenprik, longfoto, bloed- en urineonderzoek te verduren. Eerder deze week al drie keer mis geprikt met de ruggenprik en dus al de vijfde keer. Over vijf dagen horen we de uitslag van de ruggenprik.

Verwardheid
Sommige momenten is hij erg verward, andere momenten gaat het weer beter. Hij krijgt daar nu ook een medicijn tegen, hopelijk verdwijnt die verwardheid, want het is absoluut niet waardig hem zo te zien.
Het lukt hem niet om zelfstandig te lopen, maar hij heeft niet dat besef, daardoor is het helaas nodig hem te fixeren. Ik vind het zo zielig voor hem.


Waterpokken
Morgen ga ik weer bij hem langs, maar mijn dochter mag niet mee. Zij heeft de waterpokken. Wat een moment om je eerste kinderziekte te krijgen. Gelukkig heeft ze er tot nu toe nog niet heel veel last van. Ze eet slecht, ze is snel moe, maar verder is ze gelukkig een vrolijk `Vlekkie´.

woensdag 3 april 2013

Even van me afschrijven

Paasweekend
Afgelopen weekend was Paasweekend, we werden door een vriend van ons meegenomen om een paar dagen in een luxe bungalow door te brengen in Groenlo. Een bungalow met sauna en jacuzzi en ik had me hier enorm op verheugd, want ik was wel toe aan wat ontspanning! Het liep allemaal iets anders dan gehoopt. Mijn weekend was stressvol, met een dekentje van ontspanning.

Gebeurtenissen
Op vrijdag, de dag van aankomst, werden wij tijdens het avondeten gebeld door mijn vader. Mijn stiefmoeder was weer opgenomen in het ziekenhuis en geopereerd. Alles was goed gegaan en ik hoefde niet terug te komen zei hij.
De volgende dag kreeg ik hoofdpijn, ik heb het tot acht uur volgehouden, maar toen kon ik geen licht meer verdragen en was ik kotsmisselijk van de pijn. Ik ben mijn bed in gegaan en werd de volgende dag om half 11 wakker, ik dacht dat het wel ging en heb ontbeten. Toen zag ik weer vlekken voor mijn ogen en ben mijn bed weer in gegaan. Rond twee uur werd ik wakker en was de hoofdpijn te dragen.
Wel bleef ik erg moe, dus ging vroeg naar bed, toen ik op het punt stond om mijn bed in te gaan, werd ik gebeld door mijn broer, of ik mijn moeder of stiefvader nog had gesproken, want hij kon ze niet bereiken. Ik had ze nog willen bellen die dag, maar door mijn hoofdpijn was dat er niet van gekomen. Ik kwam maar moeizaam in slaap en had een slechte nacht. Ook manlief had een slechte nacht en we kregen een heftige woordenwisseling. Nadat we het hadden uitgepraat hebben we broodjes gehaald en gingen we ontbijten. Weer de telefoon.
Dit keer was het mijn moeder die belde. Mijn stiefvader was opgenomen met vreemde klachten en had last van waandenkbeelden. Ik schrok me rot, want mijn stiefvader is een sportieve bezige bij en hij mankeert nooit iets.
De volgende dag gingen we naar huis, en daar was ik gek genoeg blij mee. Die middag werkjes knutselen met dochter voor opa en oma, toen op ziekenbezoek bij mijn stiefvader, daarna naar stiefmoeder en naderhand óók nog naar mijn moeder. We hebben daar wat gegeten, toen we thuis kwamen was ik letterlijk op. En vandaag is het een zogenaamde `normale´ dag, dochter naar peuterspeelzaal, manlief naar het werk en ik boodschappen doen en thuis de boel aan kant maken.

Bezorgd
Van het weekend ben ik dus niet bepaald uitgerust, dat is niet anders. Heb wel met dochterlief en manlief in het bubbelbad gezeten en genoten van de sauna, (Nee, dochter niet natuurlijk!) maar hopelijk komt alles goed met mijn stiefvader, want maak me toch wel zorgen om hem. Er is een ontsteking gevonden in zijn ruggenmerg, nog niet bekend of het een virus of bacterie is en hij ligt nu op afdeling neurologie, dus hij wordt in ieder geval goed in de gaten gehouden.

dinsdag 19 maart 2013

Verdriet van mijn medemens vs. eigen verdriet

Alles op gevoel
Zoals jullie wellicht weten, volg ik mijn gevoel als koers. Hierdoor ben ik in staat mensen te inspireren en te ondersteunen. Wat hier tegenover staat is dat de gebeurtenissen en/of gevoelens van familie, vrienden en soms zelfs van vreemden erg dichtbij mijn gevoel komen en ik me hier te zeer door laat beïnvloeden.
Enkele familieleden en vriendinnen van me maken roerige tijden door en uiteraard ben ik er voor ze. Echter ben ik daardoor al een stuk van mijn energie kwijt, zonder dat ik daar zelf erg in heb. Om dit door te hebben moet er eerst nog iets gebeuren waardoor ik me ga afvragen waarom ik me zo emotioneel voel. 

Babypraat; open zenuw
Dit gebeurde dan ook, het thema op de peuterspeelzaal is op dit moment: "Hoera een baby", ik ben omringd door zwangeren en baby's en dan verteld iemand mij dat een persoon nog een baby wil. Héél fijn natuurlijk, maar ineens kwam het bij me binnen. Mijn dochter is al zo groot aan het worden en hier komt geen baby meer. Het voelt een beetje als aanstellerij om hierover te klagen, zeker omdat ik zo gelukkig ben met mijn meisje. Dat koester ik dus ook en ga weer verder met de positieve dingen in mijn leven. Ondanks dat ik doorga met de positieve dingen, mag het verdriet er wel zijn, hoewel het mij moeite kost dit toe te laten.

Schrijven
De laatste keer schreef ik dat ik nu daadwerkelijk richting zou geven door aan mijn prioriteiten te werken. Hier heb ik een start mee gemaakt. De blog van onze vriend met ALS is online gegaan, hij is er zelf erg blij mee en heb al een reactie gekregen van een gezamenlijke vriend van ons. Ook hij vond het mooi.
Verder ben ik (gelukkig) ook nog wel eens impulsief. Ik ga natuurlijk een artikel schrijven over wijkbewoners met diverse achtergronden en culturen in het wijkblad. Vandaag zag ik een dame met haar moeder lopen die ik vaag ken, ik besloot te vragen of ik haar zou mogen interviewen voor een item in ons wijkblad. Ze voelde zich vereerd en gaat me mailen. Hopelijk doet ze dat binnenkort en kan ik een afspraak met haar maken.


maandag 4 maart 2013

Loslaten om ruimte te maken

De tijd tikt door
Ook als je niet schrijft op je blog gaat het leven gewoon door. Zoals eerder geschreven heb ik even de tijd genomen voor bezinning. Het leek er eerst op dat het water waarin ik verkeerde alleen maar wilder en woeliger werd, maar ik ben er inmiddels uit welke richting ik mijn leven op dit moment wil geven.


Loslaten
Op Twitter heb ik me weten te omringen door warme, liefdevolle en inspirerende personen. Ik leer van deze mensen. Bijvoorbeeld het blijven volgen van mensen terwijl het eigenlijk niet goed voelt. Hetzelfde geldt voor het leven buiten Twitter. Waarom zouden we dat doen? Dat is erg jammer van de energie en ik heb dan ook besloten dat als het niet goed voelt, dat ik die mensen los ga laten of als dat niet mogelijk is, beperkt toelaten. Hoewel loslaten nu juist iets is waar ik niet altijd even goed in ben en het feit dat ik soms bang ben om anderen te kwetsen niet goed meewerkt, toch weet ik dat ik door deze keuzes te maken meer energie over houd voor de écht belangrijke zaken.

Schrijven
Wat zijn voor mij de belangrijke dingen vraag je je nu wellicht af? Allereerst uiteraard mijn gezin, zij zijn mijn basis en daar ligt mijn eerste prioriteit. Daarnaast wil ik me richten op schrijven.

Schrijven is iets wat ik altijd al heb gedaan, het is iets wat bij mij hoort. Zo krijg ik in ons wijkblad die vier keer per jaar uitkomt een eigen rubriek en ik wil graag mijn boek die ik geschreven heb tijdens #NaNoWriMo af gaan maken.
In een eerdere blog schreef ik over het ALS-receptenboek. Voor mij is het op dit moment nog niet haalbaar om het boek uit te brengen, maar zal het voorlopig als blog verschijnen.

Geven
Het geven bestaat op dit moment vooral uit het opvrolijken van mensen met mijn woorden. De neefjes worden blij gemaakt met plaatjes van de supermarkt, ik neem een bloemetje mee voor mijn schoonzus. Ik maak een afspraak met mensen die ik te lang niet heb gezien en projecten voor anderen rond ik direct af. Dankzij iemand die ik op Twitter volg, ruim ik iedere dag een kastje, laatje of plankje op, hierdoor geef ik mijzelf een opgeruimd huis en hoofd. Kortom, het gaat goed zo, de achterstanden zijn ook bijna weggewerkt! Ik ben trots op mezelf!

zaterdag 16 februari 2013

Geven aan jezelf

Rustperiode
Doordat ik nogal een denker ben en pas merk dat ik niet erg goed voor mezelf zorg als er al een periode overheen is gegaan, merk ik nu dat het nu écht de tijd wordt om een rustperiode in te lassen. Niet dat ik er helemaal niet meer zal zijn, maar voor 21.00 uur gaat de computer "gewoon" uit. Dat het precies samen valt met de vastenperiode is niet geheel toevallig. Bepaalde dingen die ik heb gelezen en een blik in de spiegel hebben me wakker geschud.

Achterstand
Ik heb zoveel plannen in mijn hoofd en loop achter met bepaalde zaken die ik me had voorgenomen. Gelukkig zijn er al een aantal dingen die ik heb kunnen afstrepen, maar doordat ik teveel tegelijkertijd aan het doen was, maakte ik niets compleet af. Allerlei halve projecten, twee halve boeken en veel ideeën die nog geen vorm hebben gekregen. Bij het lezen van deze tekst: "We cannot see our reflection in running water. It is only in still water that we can see" wist ik wat mij te doen staat.

Zelfreflectie
Iemand heeft mij ooit verteld dat zelfreflectie een groot cadeau is wat je jezelf kunt geven. Voor mij is het een noodzakelijk iets, eens in de zoveel tijd is het even nodig om bij te tanken. Hoe lang het duurt of hoe intensief het zal worden, is afhankelijk van hoeveel ik van mezelf heb gevraagd in de voorgaande periode. Dit valt ook niet van tevoren in te schatten, maar ik weet wel dat ik veel rust zal zoeken komende periode. Op tijd naar bed, minder apparatuur, meer natuur, meer spelen met mijn dochter, meer bewegen, gezonder eten, blij zijn met wat ik heb. Eigenlijk een basisverhaal, maar o zo lastig voor mij. Toch weet ik dat het belangrijk voor me is om me goed te voelen, en ik ga daar direct mee beginnen.

Inspiratie
Vaak keert samen met de rust ook de inspiratie weer terug, dus ik hoop jullie binnenkort weer blij te kunnen verrassen met inspirerende nieuwe ideeën. Zelf ben ik wel behoorlijk geïnspireerd door anderen en dat ga ik nu een plek geven. Tot snel en slaap lekker voor straks. 

donderdag 7 februari 2013

Receptenboek voor stichting ALS

ALS recepten
Soms neem je je wel eens voor iets te doen, of zeg je iets te doen voor iemand. Achteraf blijkt dan dat het veel ingewikkelder in elkaar zit dan je van tevoren had gedacht. In dit geval het schrijven van een boek. Een dierbare vriend van ons heeft ALS (Amyotrofe Laterale Sclerose). Om te kunnen communiceren maakt hij gebruik van een computer (Seetech) waar hij met behulp van zijn ogen woorden kan maken op een beeldscherm.

 

Van recept naar boek
Op deze manier heeft hij ook recepten geschreven.
In mijn enthousiasme zei ik dat hij dat zou moeten uitbrengen, maar hij gaf aan dat niemand hem wilde of kon helpen. Natuurlijk wilde ik hem wel helpen. De eventuele winst kon dan naar Stichting ALS, dus dat was een win-win situatie.


 
Vragen
Ik kreeg zijn recepten op USB-stick mee naar huis, waar ik de spelfouten eruit haalde en toen merkte ik dat ik vastliep, want wat nu? Moeten er ook foto's in? Hoe kom ik aan een kaft? Hoe kom ik aan een uitgeverij? Hoe krijg ik het daadwerkelijk zover dat het een boek gaat worden? Moet ik het op één of andere manier zelf uitbrengen? En hoe doe ik dat dan?

Doorstart
Het kwam er op neer dat ik allemaal beren op de weg tegenkwam. Na een tijdje kreeg ik een mail van onze vriend hoe het ermee stond en dat iedereen zo benieuwd was wanneer het boek er kwam. Ik wist dat ik er mee aan de slag moest, ook wel omdat we niet weten hoe lang hij nog te leven heeft en wat zou het mooi zijn als hij het nog mee kan maken dat het boek uitkomt. Dus nu ben ik alles op alles aan het zetten om dit alsnog uit te zoeken.

Hulp
Kun jij me helpen bij mijn zoektocht, of wil je me steunen? Heel graag, dat kan ik goed gebruiken! Alle hulp is welkom!

dinsdag 22 januari 2013

Druk druk druk

Sneeuw ruimen
Afgelopen week lag er sneeuw, dat is jullie vast niet ontgaan. Toen er in de nacht van maandag op dinsdag sneeuw begon te vallen en het pas ophield toen er een sneeuwdek van bijna 20 centimeter lag, zag ik dat er ook sneeuw op de galerij lag. Nadat ik dochterlief naar de peuterspeelzaal had gebracht ging ik in één keer door om mijn galerij sneeuwvrij te maken. Aan de voetstappen zag ik dat mijn buren al naar hun werk waren vertrokken en ik weet dat inbrekers daar met sneeuw ook op letten, dus heb de drie huizen naast mij ook schoon geveegd. Daarna ging ik even kijken bij mijn oude alleenstaande buurman. Daar was het ook nog wit, dus ging ook daar aan de slag. Sneeuw scheppen is erg goed voor de conditie, dus als je wilt afvallen of iets aan je conditie wilt doen, dit is een gratis tip! ;-)
Het grappige is ook dat gisteren toen er weer een laag sneeuw bij was gekomen in de nacht bij mij voor de deur mijn stoepje schoon geveegd werd door mijn buren, dus schijnbaar is het opgevallen en werd het gewaardeerd.

Logeerpartij en borrel
Verder hebben wij een druk weekend achter de rug. We hadden een logeetje. Ze scheelt 2 dagen met mijn peuterdochter, dus behoorlijk intensief. Zeker omdat het meisje ziek was geworden. Midden in de nacht spuugde ze het hele bed onder, dus ik had twee wakkere peuters, een vies bed en een vies meisje. Dus nadat ik peuter één in bed van manlief had gelegd, kon ik peuter twee rustig ging douchen, afdrogen en schone kleertjes aandoen. Peuter twee óók bij manlief in bed en daarna het bed verschonen. Uiteindelijk kon om half zes het hele spul weer in eigen bedjes en sliepen we nog even. Gelukkig knapte ze langzaam maar zeker weer op en zondag (toen haar papa en mama er weer waren) voelde ze zich stukken beter. We zijn nog even bij Geitenboerderij 't Geertje geweest en zondag hebben we gesleed. De meiden hebben zich goed vermaakt samen!
Zondag hadden we ook nog een familieborrel op de planning staan. Als het goed is de eerste van een reeks. Door de drukte van tegenwoordig zie je je familie niet altijd zo vaak als je zou willen, zeker voor de kinderen is het erg leuk om elkaar te zien! Hiervoor hebben we dus deze familieborrel in het leven geroepen. Erg gezellig, en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar!
Ook kwamen onze vrienden hun dochter weer ophalen, maar de treinen reden niet verder vanwege sneeuwval, dus zijn ook zij een nachtje bij ons gebleven. Door deze drukke gezelligheid was ik dus niet met laptop in de weer en stond het Twitteraccount en de blog even stil.

Loting gelukspoppetjes
Verder had ik op 15 januari twee gelukspoppetjes verloot via Twitter. De gelukkige winnares hiervan is @zebradiaan geworden! Ik hoop dat ze je veel geluk zullen brengen. Ze komen zo snel mogelijk naar je toe! Ik vond het erg leuk om iets te verloten, dus ik ga dit soort acties vaker doen!

zondag 13 januari 2013

Ik geloof in liefde

Hectiek
Wat een vreemde week was dit! Een peuterdochter die al sinds woensdag aan het kwakkelen is, een grote opruiming en kleine verbouwing in huis. Kortom, het verliep allemaal nogal hectisch. Geven heb ik afgelopen dagen dan ook, buiten het geven aan mijn gezin, niet echt gedaan.


Balans in geven en nemen
Toch ben ik erg blij geworden dat ik deze blog en het bijbehorende Twitter-account ben gestart. Dankzij het geven met mijn hart, ben ik me ook bewust geworden van het geven van anderen aan mij. Mij is altijd geleerd dat je terug krijgt wat je geeft. Echter heb ik het vaak ervaren dat ik enkel aan het geven was en ik nooit iets terugkreeg. Misschien komt dat ook wel doordat ik voorheen complimenten niet makkelijk kon aanvaarden. Hoe dan ook, ik merk nu dat ik blij word van reacties van anderen op mijn accounts.

Gelukspotje
Op 31 december 2012 schreef Rafe @EchoVanMijnHart een tweet over gelukspotjes. Deze tweet is mij ontgaan, maar toen ik het vandaag las wist ik direct dat ik dit goed zou kunnen combineren met "Geef Met Je Hart". Dus alle fijne dingen, complimenten en positiviteit waarmee ik word omringd zal ik in mijn eigen gelukspotje doen en op momenten dat ik het even niet zie, kijk ik op een briefje, zodat ik er weer tegenaan kan. Bij deze wil ik jullie dus heel graag bedanken!

dinsdag 8 januari 2013

Glazenwassers en werklui

Glazenwassers
Van de week waren de glazenwassers bezig in de straat. Gezellige jongens, altijd in voor een praatje of een groet. Als ze bij mijn ramen zijn aangekomen en ik ben thuis, loop ik naar het balkon om ze iets aan te bieden. Dat kan van alles zijn, in de zomer een ijsje, en nu in de winter vaak koffie. Dit keer trof ik ze beneden en omdat ik zelf een pak koekjes openmaakte om deze aan manlief en dochterlief uit te delen bood ik hem ook een koek aan. Helemaal blij pakte hij het aan, het is zo fijn om mensen blij te maken met zoiets simpels!

Niet zoals gepland
Op sommige momenten lopen de dagen niet zoals van tevoren verwacht of gepland. Na een nacht waarin ik voortdurend wakker werd en dus slecht aan mijn nachtrust toekwam, werd ik wakker gebeld. Het was een dringende vraag van iemand om even af te spreken. Zo gezegd, zo gedaan. Dus nadat ik fris gedoucht was liet ik de boel de boel en ging naar mijn afspraak.

Schilders
De afspraak zelf duurde niet zo lang, maar door mijn impulsiviteit kan het zomaar ineens zo zijn dat ik spontaan andere dingen doe na afloop, in plaats van direct naar huis gaan. Zo gebeurt het dan ook dat de tijd vliegt en pas in de middag naar huis liep. Onderweg bedacht ik wat ik thuis allemaal zou gaan doen, ik hoefde me niet te vervelen. In de flat aangekomen zag (en rook) ik dat er schilders bezig waren en op het moment dat ik bij mijn voordeur kwam zag ik dat ze bij mijn huis bezig waren.

Koffie
Toen ik ze koffie aanbood keken ze verrast op van hun werk, één van de twee dacht volgens mij zelfs dat ik met hem aan het flirten was, maar ik kreeg een gulle lach en een dankbaar "Ja, graag!" te horen. Koffie geven aan werklui is voor mij heel gewoon, ik doe dat altijd, maar als ik de werklui mag geloven ben ik hier een uitzondering in. Hopelijk zullen ook anderen dit als norm gaan zien en mensen die aan het werk zijn in en rond het huis "iets" aanbieden.

zondag 6 januari 2013

Zwangerschapskleding

Onverwachte zwangerschap
Via Twitter las ik een bericht van iemand die onverwachts weer in verwachting was geraakt. Ze had net haar zwangerschapskleding de deur uitgedaan, het was een grote verrassing dat ze weer zwanger was terwijl haar jongste pas 15 maanden was.

Zwangerschapskleding
Bij ons gaat het zwanger worden niet vanzelf, maar had mijn zwangerschapskleding nog wel in de kast liggen. Nu wij hebben besloten dat we het bij één wonder houden hoef ik deze kleding dus niet meer te bewaren.

Goede bestemming
Weggooien zit niet in mijn aard, en het ziet er allemaal nog goed genoeg uit om nog een keer te gebruiken. Dus ik heb de kleding in mijn kast opgezocht en het staat nu verzendklaar om naar deze dame te verzenden.

Nog meer spullen
Zo heb ik een hoop spullen in huis waar ik zelf niets meer mee doe, maar een ander wel erg blij van kan worden. Eerst had ik het voornemen om een weggeefmiddag te organiseren, maar de angst dat dat ten koste zou gaan van de rommelmarkt was groot hier in het wijkcentrum. Dus dit idee heb ik op dit moment even uitgesteld. Mochten jullie nog behoefte hebben aan iets, vraag het me, wie weet heb ik het "gewoon" liggen.

vrijdag 4 januari 2013

Een cake voor de buurtjes

Slechte start 2013
Het nieuwe jaar is voor onze buurman niet erg goed begonnen. Tijdens oud en nieuw is zijn auto zwaar beschadigd geraakt door vuurwerk wat naast zijn auto is afgestoken. Dit gezin, een vader, een moeder en twee dochters, staat altijd klaar voor anderen. De vader werkt hard, zowel voor zijn gezin, als voor een fijne leefomgeving.
Cake bakken
Toen ik op nieuwjaarsdag zijn auto zag, sprongen de tranen in mijn ogen. Ik had zo met hem te doen. De volgende dag besloot ik hem en zijn gezin te verrassen met een zelfgebakken cake om ze een hart onder de riem te steken en de beste wensen door te geven.

Dochters erg geschrokken
Op het moment dat de cake klaar was en ik het aan hem gaf, wist ik dat dit gebaar zeer gewaardeerd werd. Hij bedankte me en er verscheen een glimlach. De dochters waren door dit voorval behoorlijk van slag zo vertelde hij, want niet lang geleden is er ook al bij hen ingebroken. De meiden kregen het gevoel dat overal waar ze kwamen er iets mis ging.

Troost
Door dit kleine gebaar voelden ze zich gehoord en verzacht het misschien wel een heel klein beetje wat er gebeurd is in de oudejaarsnacht. Ik kan natuurlijk niet oplossen wat er is gebeurd, maar ik hoop dat ik ze een klein beetje troost kan bieden.

woensdag 2 januari 2013

Geef Met Je Hart

Inspiratie
Een nieuw jaar, een nieuwe blog. Aardig zijn deed ik eigenlijk altijd al, maar afgelopen jaar heb ik gezien dat mensen ook geïnspireerd raken door het lezen van aardige acties.

Voor het maken van deze blog heb ik me ook enigszins laten inspireren door het gezin van Lenny en Remco die hun vriendelijkheidsacties bloggen op http://geefjijhetdoor.blogspot.nl/

Geef Met Je Hart 2013
Ik, Martine, heb me voorgenomen om gewoon verder te gaan met het geven vanuit mijn hart dit jaar. Hiermee hoop ik ook weer anderen te inspireren en blij te maken. Op Twitter zal ik berichten die hiermee te maken hebben tweeten op mijn nieuwe account.

De momenten dat ik zal geven aan een ander, zullen afhangen van wat er op mijn pad komt. Ook zullen er momenten zijn dat ik mezelf even zal geven, want ik ben soms geneigd om nogal veel te geven en mezelf voorbij te lopen. Om die reden wil ik geen vast moment inlassen waarop ik geef of mijn blog schrijf.

Op mijn blog zal ik schrijven over aardige dingen die ik doe, maar ook aardige dingen die ik tegenkom, dus eigenlijk alles wat met liefde wordt gedaan kan op mijn blog terecht komen. Als je tips hebt waarover ik kan schrijven of wat ik zou kunnen doen, laat het me weten via de blog of via Twitter @GeefMetJeHart. Ook als je geen tips hebt zou ik het erg leuk vinden om iets van je te horen, een kort berichtje of een opmerking, ik leer je graag kennen.

Meedoen
Zoals ik eerder schreef hoop ik mensen blij te maken met mijn blog. Als je denkt, ik maak ook graag mensen blij nodig ik je van harte uit om dat te doen en te delen! Ooit zag ik een film waarin Pay it forward centraal stond. Destijds was ik hier al van onder de indruk en ik geloof hier ook echt in. Ik geloof dat we samen de wereld een stukje prettiger, vriendelijker en leefbaarder kunnen maken. Open je hart en geef met je hart!